Heavy ulaşabileceği en uç noktaya ulaşmıştır artık!.. Ve bu saatten sonra yapılabilecek en iyi şey o ruha sıkı sıkı sarılıp, kaybetmemek ve tüm benliğimizle onu korumaktır... Bu saatten sonra Heavy Kralları bir daha gelmeyecek. Kimse onlar gibi olamayacak! Heavy ulaşabileceği son noktaya ulaştı, kimse bu saatten sonra Heavy Krallarının yerini alamayacak. Onları asla geçemeyecek, asla onlardan daha iyi olamayacak... Çünkü Rob Halford insanlık tarihine bir kere geldi. Bir daha gelmeyecek! İkinci bir Rob olmayacak. Kimsenin attığı çığlık sırasında sesi ulaşılabilecek en ince noktaya ulaşıp kendi arkadaşlarını bile hayrete düşürüp şarkıyı çalmayı bıraktırıp, hayretle kendisini izlettirmiyecek. Bir daha bu cam gibi ses insanlık tarihinde olmayacak! Çünkü bu bir kere gelir. Kimse Rob gibi sahnede bir Tanrı gibi insanlara bir daha gülümsemiyecek !..
Dünya 70'lerde hippinin, 'bidılsın' boş nameleriyle coşarken bir Judas Priest daha gelip Rocka Rolla, Victim Of Changes, The Ripper, Dreamer Deceiver, Tyrant, Dissident Aggressor, Hell Bent For Leather yapmıyacak! Dikkat edin, bu şarkılar 80 öncesi dönem!.. Uyanın! Açın kendinizi! Daha NWOBHM patlamadı!..
Dünya 70lerde hippinin,bidılsın boş nameleriyle coşarken bir JUDAS PRIEST
daha gelip Rocka Rolla,Victim Of Changes,The Ripper,Dreamer Deceiver,Tyrant,Dissident Aggressor,Hell Bent For Leather yapmıcak! Dikkat edin...Bu şarkılar 80 öncesi dönem....! Uyanın! Açın kendinizi! Daha NWOBHM patlamadı!.. Breaking The Law, Metal Gods, Desert Plains, Electric Eye, Bloodstone, Screaming For Vengeance, You've Got Another Thing Comin', Freewheel Burning, Rock Hard Ride Free, The Sentinel, Love Bites, Eat Me Alive, Some Heads Are Gonna Roll, Night Comes Down... Bu şarkıları dinlemeden bilmeden kimse Heavy Metal dinlediğini sanmasın. 80lerin ilk yarısından bahsediyoruz arkadaşlar, bunun ne demek olduğunu anlayan var mı? Şimdi alın bu şarkıları, önünüze o dönemlere ait dergiler açın, fotoğraflar koyun, web sitelerine girin ve üstüne bu şarkıları dinleyin, ne demek istediğimi anlarsınız. Yada dışarı çıkın, TVyi açın, magazin programlarına bakın ve üstüne yine bu şarkıları dinleyin. Yine ne demek istediğimi anlarsınız...
Ram It Down
Heavy Metal
Come And Get It
Hard As Iron
Blood Red Skies
I'm A Rocker
Johnny B. Goode
Bu liste bir best of listesi değil. Judasın 80lerin ikinci yarısında yaptığı "Ram It Down" albümünden bir kesit. O dönem insanlar 'şeri şeri leydi'yle triplere grip 'maykıl ceksın'la coşarken sıkı Heavyciler bunları dinleyip kafa dağıtırdı... Günümüze gelelim, yeni dönem gruplardan bildiğiniz en sert albümü alın, hatta direkt o grupları alıp bir blendra atın, elde edeceğiniz şey ne ise, ne kadar sertse onu götürüp Judas Priest'in çaycısına bir dinletin. O çaycı bile sadece buna poposuyla güler... Çalıntı rifflerle, ritmlerle, hepsini geçin sadece 2 hödüğün solodan fakir, solodan cahil hiçbir tekniği olmayan, sırf distortion gürültüsü yaparak, ordan birinin de bu kara cehalete böğürerek eşlik etmesiyle sert müzik yapıldığını zanneden arkadaşlar, Mtv yi açın, bildiğiniz en sert grupları dinleyin, konserlerini izleyin. Ama Heavy'ye bulaşmayın. Çünkü Heavy gerçekten serttir. Ram it down 80lerde sertliğinden insanları bayıltırken, 2004'te de aynen bu bayıltıcı etkisiyle vurmaya devam ediyor. Çünkü gerçek sert, her zaman serttir... 70lerde de, 80lerde de, 2005te de Judas Priest bu yüzden büyük, bu yüzden efsane, buu yüzden Metalin Tanrısı...
Yaptığı iş gerçek ve saf Heavy olduğu için, işte bu yüzden biz hala 2005te Judas'ın konserlerini dinlerken, 2005 model şarkıları dinlerken, peşinden gelen Victim Of Changes ile coşuyoruz... Beynimiz dumura uğramıyor, sanki arada 30 yıl yokda o albümden bir şarkı gibi. Judas bu yüzden büyük. Çünkü gerçek Heavy Metal, zamanın içinde değil zamanın ötesindedir... Ve zamanın ötesine geçebilmekse her grubun harcı değil. Judas bu yüzden Judas işte.
Sert müzik dinlediğini zanneden arkadaşlar, aradığınız sert müzik ise alın elinize bir Judas Priest, ve kemerlerinizi bağlayıp koltuğunuza sıkı sıkı yaslanın. Çünkü Judas Priest sizin dinlediğiniz o kırma gruplara benzemez, adamı öyle bir çarparki anlamazsınız bile...
Buraya çok kısa değinicem... 90lar... Grunge piçlerinin patladığı, Heavy Metal'in bir çok nedenle, bir çok iç ve dış nedenle inişe geçtiği yıllar. Evet... Size sadece tek bir isim söyliyecem; Painkiller... Bunun üzerine söylenecek hiç bir şey yok sanırım. Olamazda... Evet, bir daha Judas Priest gelmeyecek... Medya bu kadar yükleneceği bir başka grup daha bulamayacak, bir ABD Başkanının karısı çıkıpda bir grup için kampanyalar başlatmıyacak, dernekler kurmucak. Ve bir başka grup çıkıpda Judas Priest kadar veya Judas Priest gibi bir Heavy Metal yapamayacak...
Ve Iron Maiden... Başka hiç bir grup Heavy Metal'in de ötesine geçemiyecek. Başka hiç bir Bruce çıldırmışcasına ordan oraya koşup olur olmadık yerlere tırmanmıyacak. Başka hiç kimsenin gitarlarına birbirine bu kadar iyi uymayacak, birbirini bu kadar iyi tamamlamıyacak. Başka hiç bir grup Iron Maiden gibi çıkıp şovunu yapamıyacak. Başka hiç bir grup "Live After Death" gibi tarihin en iyi konser albümünü veremiyecek; (1985) Şimdi alın bu albümü, yıl 2005... Bu ana kadar yapılmış, bu yılda dahil olmak üzere, bir başka Heavy Metal albümü varmıdır? Şimdi Iron Maiden bu albümü ve şarkıları hiç piyasaya sürmemiş olsa ve şimdi 2005'de çıkarsa hangi insan evladı o şarkıların aslında 1980'den 85'e kadar yapıldığını anlayabilirdi?.. Yıl 2005... Live After Death gibi bir Heavy Metal albümü. Kim, hangi insan bu seviyeye ulaşabilmiş?.. Peki daha hiç Live After Death dinlememiş bir insan nasıl olurda ben Heavy dinlerim diyebilir?! Gelelim 86ya... Tüm dünyada insanlar klavye sapkınlığına uğramışken, hangi bir başka grup çıkmış 'Somewhere In Time' gibi bir Heavy Metal resitali yapmış?.. Heavy resitali, Heavy şovu görmek, dinlemek isteyen varsa gidip Somewhere In Time alabilir...
7th Son Of A 7th Son... İnsanlığın Heavy Metal'de ulaştığı son nokta. Söylenecek hiç bir şey olmadığı için susuyorum... 7th Son Of A 7th Son dendiğinde tüm zaman durmalı, ağızlar susmalı, gözler kapanmalı ve sadece dinlemeli. Gerisi mi ? Siz önce bir dinleyin. "Gittiğinizde" anlarsınız.
Ve yine 90lar... Heavy çöküş halinde, grunge patlamış, popüler kültür tepeye çıkmış. Diyeceğim tek şey; Fear Of The Dark...
Iron Maiden, bu efsaneye tanık olun... Uyanın, açın gözlerinizi. Birdaha kimse "Scream For Me!" diye bağırmıyacak... WASP gibi bir grup kimse için çıkıp bir daha şarkı yapmıyacak (Blind In Texas). Brave New World, Dance Of Death gibi Heavy Metal resitali albümler bir daha gelmiyecek. Kimse bir daha 3 elektro kullanamıyacak... Şimdi bu cümleyi tekrar okuyun. "Kimsede 3 elektro bir daha olmayacak"... Kimse bu 3 gitarı böylesine uyumlu, harmonik ve çıldırmışcasına çalamıyacak...
Kimse Manowar'ın o güçlü, zafer için yaratılmış muhteşem havasını yakalayamıyacak. Kimse Helloween'in o enerjik ve hızlı, bazen de cool havasını yakalayamıyacak. Kimse WASP gibi çılgın, serseri ve bazen de olunabilecek en sert duygusal havayı yakalayamıyacak. Kimse Savatage gibi fırtınalı havada kopan gökgürültüsünün kasvetini şarkılarında yakalayamıcak. Kimse Dio kadar iyi bir büyücü olamayacak, kimse Ozzy kadar paranoyak olamayacak, kimse Deep Purple'ın klavyelerindeki o garip, ilginç, tatlı, güzel havayı yakalayamıyacak, kimse Udo gibi yaralı vahşi bir kaplanın bedeninden kanları akarken çıkardığı hırıltı gibi vokal yapamıcak. Kimse bir daha "Joe Satriani en iyi", "hayır hayır Malmsteen daha iyi", "olurmu canım Steve Vai" iyi diyemiyecek... Kimse bir daha çıkıp da "durun durun, bir de Michael Angelo Batio var" diyemiyecek... Runnig Wild gibi kimse bir daha korsanlık yapamıyacak, kimse Sebastian Bach'tan kız arkadaşını kaçıramıyacak, şarabınızı açıp, yağmurlu bi gecede Whitesnake çalarken kimse bir daha kız arkadaşına artizlik yapamıyacak. Kimse Saxon'u dinlemektense onların faşistliğini(!) tartışamıyacak, bir daha hiç bir grup dilini Kiss kadar uzunca çıkarıp pis bir tebessümle, 4600 oldu, sende 4601 olucaksın edasıyla fotoğraf çektiremiyecek, kimse çıkıpta Twisted Sisters'dan daha çirkin olupta "I Wanna Rock" diyemiyecek...
Şimdi uyanın ve farkına varın ! Heavy Metal'e sımsıkı sarılıp bir daha bırakmayın !..
Şimdi tüm bu anlattıklarımı bilmeyen bir adam için dinlediği osuruk metal ona sert bi müzik gibi gelecektir. Dinlediği kırma grupları ilah edinecektir. Artemisia Gentileschi demiş ki: ''Eğer James Joyce, T.S. Eliot ya da Azra Pound okudunsa bilirsin, Morrison okuduklarını çağrıştırır. Eğer bu adamları okumadınsa Morrison sence bir ilahtır. Ama okudunsa iyi bir yorumcudur.'' Aynı sorun Metal adınada geçerli...Hemde 10000000000 kat daha geçerli. Metalin efsanelerini dinlemeyenler, bilmeyenler, anlamayanlar dinledikleri kıytırık müziği Metal zannedip ilah kabul ediyolar. İnsan bildiği kadar zanneder...
Aradığınız, merak ettiğiniz, öğrenmek istediğiniz, istediğiniz Heavy Metal ise alın yukarıdaki yazımı bir pusula gibi takip edin... Yada kendi dinlediğiniz
o osuruk metale Heavy Metal demeyin.....
Beethoven, Haydn, Lıst, Bach bilmeyen anlamayan bir adam tabii ki Fazıl Say'ı ilah zanneder... Yada ne aradığını ve ne bulduğunu bilmeyen bir adam Hr. Giger'i tabii ki sürrealizmin ilahı zanneder. Aradığın sürrealizim ise kardeşim doğru kapı Dali'dir. Yok ben illa Giger istiyorum diyorsan ona sürreal demiyeceksin!
Adam tutar Giger'i sürrealin ilahı yapar. Oysa Gigerin sürrealizmle alakası yoktur. Çünkü daha ne aradığını bilmiyordur. Bulduğunu da sürreal zanneder ama bulduğunun da sürrealle alakası yoktur... Ve daha Dali'yi bilmediği için de kendi bulduğunu ilah yapar, ilah zanneder, ve bu cahillikte de gider... Adamın ne sürrealizmden haberi vardır, ne bunun ne olduğunu bilir, ne ne aradığını bilir, ne ne bulduğunu bilir, ne Dali'yi bilir, ne Giger'i bilir. Kendi küçük ufkunda bazı doğruları vardır onun ve o kendi zavallı dünyasında gider durur...
Bu ilk 4 link Dali'nin ''sürreal'' eserleri....
http://www.mcs.csuhayward.edu/~malek/Dali8.htmlhttp://www.mcs.csuhayward.edu/~malek/Dali6.htmlhttp://www.cwu.edu/~youngke/images/Dali_Lighted_Giraffes.jpghttp://www.worldartsales.net/images/Surrealist/large/5058.jpgBunlarda Gigerin...
http://www.fred-katrin.de/giger/other1/hr_giger_friedrichkuhn_II.jpghttp://www.fred-katrin.de/giger/other1/hr_giger_kreislauf.jpghttp://www.fred-katrin.de/giger/other1/hr_giger_alpha.jpghttp://www.fred-katrin.de/giger/other1/hr_giger_019.jpgİş resim sanatında bu kadar basit. Hiç bir şey bilmeyen bir insan bile bu iki grubun aslında birbirinden ne kadar farklı olduğunu anlar... Ama iş Heavy Metal'e gelince durum farklı. Heavy ruhunu algılamak, farketmek, yaşamak, hissetmek, görmek... Bazı şeyler vardır, anlatılamaz, yaşanır... Bu da öyle bir şey... Hissedebilen zaten yaşar, hissedemeyen de zaten anlamaz. Ha eğer ne olduğunu anlamak isteyen varsa yukarıda saydığım o tüm grupları yalasın yutsun. Eğer anlarlarsa, Metal'in ne olduğunu ve ne olmadığını zaten kendiliğinden algılayacaklardır... Tüm burada uzun uzun anlattıklarımı "Lemmy" çok güzel bir şekilde tek cümleyle özetlemiş;
Ne demiş Lemmy ;'' There is no x metal, no y metal, no pussy metal, Heavy metal is Rock'n Roll vs. vs...''
Konu: Heavy Metal Bir daha Asla Geri Gelmeyecek ! 
C.tesi Ocak 16, 2010 10:08 pm
